Deel 9:  weer op pad

 De volgende morgen vertrokken we richting het meer bij Skhoder. Het was nog steeds warm, dus de Jeeps konden nog open blijven. Het eerste stuk van de rit was mooi, we zagen zelfs nog dat er in Albanië olie uit de grond gepompt wordt. Het vervolg was minder in het westen, een soort snelweg door gebieden met veel industrie.

  

In de loop van de middag was ik het zat en liet Herman stoppen om een andere route te maken. We gingen verder iets meer door de heuvels over kleinere wegen en dat reed een stuk mooier. We kwamen op een luxe camping met veel reizigers met 4x4 campers en terreinwagens, het was leuk om even rond te kijken. 's Avonds keken we hoe Ajax ook zijn tweede Champions League wedstrijd won en aten we in het restaurant. Met een lekker gevoel dat we weer onderweg waren nam ik nog een biertje bij de tent, terwijl de anderen al naar bed waren.

De volgende dag reden we verder naar het noorden. De grens met Montenegro ging vlot en zo konden we richting de kust. Bij Kotor is een afdaling naar de zee met 25 haarspeldbochten, de trap genoemd. Met prachtig uitzicht op de baai, dus die had ik ook in de route opgenomen.

  

De Kroatische grens duurde lang. Toen we daar door waren was het tijd om een camping te zoeken. We kwamen op een klein campinkje. We konden nog even lekker in de zon zitten en er bleek beneden ook nog een restaurant te zijn waar we 's avonds lekker konden eten.

  

We hadden besloten om toch nog wat terrein te gaan rijden door dezelfde route die wij op de heenweg door Bosnië en Kroatië gereden hadden nu de andere kant op te rijden. We gingen dus de volgende dag na het vertrek al snel weer de Bosnische grens over. Tot Mostar was het verharde weg, door heel mooi landschap. Daarna werd het onverhard de bergen in. Er was regen voorspeld, dus Herman en ik hadden onze Jeeps dicht gemaakt.

  

  

Het bleef gelukkig droog, Arno kon nog open blijven rijden, maar het werd wel steeds kouder, de temperatuur daalde soms tot onder de tien graden. Aan het einde van de middag zochten we een iets lager gelegen kampeerplekje. We namen nog een biertje in de zon en daarna begonnen we de partytent op te zetten. Er kwam een auto aan en die stopte. De man die eruit kwam zei dat we op privé terrein stonden en dat hij niet wist of we daar mochten kamperen. Het was moeilijk communiceren want hij sprak geen Engels, maar uiteindelijk hebben we toch maar besloten de spullen weer in te pakken en weg te gaan. We zochten een nieuwe plek, maar die lag veel hoger. We zetten de partytent weer op met drie kanten dicht. Binnen in de tent was het redelijk te doen, maar toen stak de wind op. De tent ging bijna plat en te voorkomen dat hij helemaal kapot zou waaien hebben we hem maar weer ingepakt. We hebben toen het koken maar overgeslagen en achter één van de Jeeps een broodje gegeten. Na het eten zijn we allemaal de eigen tent in gegaan. Ik had de schotel en televisie al uitgepakt, dus die heb ik maar mee naar binnen genomen zodat ik in mijn tentje nog TV kon kijken.

  

De volgende morgen was het mistig en koud. Na het ontbijt zijn we snel weer vertrokken. De route ging verder over hobbelige stenen paden. veel rammelen maar wel door prachtig landschap. De zon ging ook weer schijnen dus het werd een mooie rit.

  

We wisten nog van de heenweg dat het laatste onverharde stuk van de route door een natuurpark met een waterval was. Dat leek ons mooier om in de morgen te doen, dus net daarvoor gingen we een camping op. Er was geen echt restaurant, maar de dame van de camping wilde wel wat voor ons klaarmaken. Ze had geen vlees, wel vis. Herman en ik zijn geen viseters, maar ze zou wel iets lekkers vegetarisch klaarmaken, Arno wilde de vis wel proberen, dus we konden allemaal wat te eten bestellen voor 's avonds. We namen een biertje in de zon, maar die ging al snel achter de bergen.

Herman en Arno gingen de tenten opzetten en ik ging nog een keerring vervangen aan mijn Jeep. De keerring van de aandrijfas naar de voorwielen was lek en dat zorgde voor een enorme oliebende onder mijn Jeep. We waren de enige gasten op de camping, maar aan het einde van de middag kwamen er drie Duitse motorrijders de camping oprijden. ook zij bestelden eten en zon kwamen we 's avonds met zijn allen aan een grote tafel voor de barbecue of open haard terecht, het werd een heel gezellige avond. De volgende morgen begonnen we met het park met de waterval. Op de heenweg waren we niet gestopt om de waterval te bekijken omdat er weinig water was, maar nu had het al flink geregend en wilden we de waterval wel bekijken. Het was nog een stevige wandeling, maar wel de moeite waard. Het was best nog een flinke waterval.

 Na het park reden we naar de grens, de Bosnische uit grens was geen probleem, maar bij de Kroatische post duurde het heel lang bij Herman. De douane ambtenaren kwamen ook bij Arno en mij de autopapieren bekijken. Op de kentekenbewijzen staat voertuigcategorie N1, volgens de mannen daar waren dat vrachtwagens en die mochten ze niet doorlaten. We moesten naar een grotere grenspost 30 kilometer verderop. Dat was een tegenvaller, maar gelukkig viel de schade mee, het was maar 30 kilometer omrijden. De grotere grenspost liet ons wel binnen en om twee uur konden we de route weer oppikken om het laatste stuk offroad door de bergen naar de kust te rijden. Op een gegeven moment hoorde ik een grote plof enArno zijn Jeep stond in een grote stoomwolk. Toen we de motorkap open deden bleek dat de bovenste kunststof bak van de radiateur was afgebarsten ( helaas vergeten een foto te nemen). Arno had de laatste dagen al vaker problemen met zijn eigenbouw elektrische vin, en nu hoorde ik ook nog dat zijn temperatuurmeter het niet deed. De perfecte combinatie om de temperatuur flink op te laten lopen met deze gevolgen. We waren een paar uur bezig de radiateur weer enigszins in elkaar te krijgen en dat lukte gelukkig aardig goed, zodat we weer verder konden.

  

Met regelmatig een paar liter water erbij konden we de route vervolgen. Toch nog redelijk op tijd kwamen we bij de kust. We deden wat boodschappen en zochten een camping. We wilden het voorlaatste vakantie weekend afsluiten met een lekkere zondag in de zon. Zondagmorgen scheen de zon inderdaad uitbundig en de temperatuur liep op tot boven de 25 graden, het was een heerlijke zomerdag in begin oktober.

  

Het lukte Arno ook nog de radiateur verder te repareren zodat we de volgende morgen zonder vertraging richting Nederland konden vertrekken.